Skarby rezerwatu „Łąki Bobolickie”
Czy byłeś w Dolinie? Widziałeś pełnika?
A Chociel słyszałeś? Nadstawiałeś ucha?
Jeśli nie byłeś i nie podziwiałeś,
To usiądź wygodnie i uważnie słuchaj.
Kiedy skończyło się zlodowacenie
Widok pozostał zgoła księżycowy –
Olbrzymie doliny, głazy i kamienie,
A przyszłe rzeki, to potężne rowy.
Niebieskie jeziora, w nich tonie głębokie,
Przy brzegach lobelie, jak dzwoneczki białe,
Wysmukłe lobelie, to twór z praepoki
Na wodzie tworzą kwiatów łąki całe.
Krętą wstążką w dolinie wije się Chocielka,
A w jej nurcie pstrąg pluska, są lipieni cienie,
Rzeczka bystra i wartka, i choć jest niewielka,
Dla przyrody doliny wielkie ma w znaczenie.
Dzięki wodom z Chocieli – wkoło bujna zieleń,
Piękne łąki, pastwiska, zarośla, murawy,
Wszelkich kwiatów i kwiatków tutaj jest tak wiele!
Świat Natury w dolinie jest bardzo ciekawy.
A jej dno sięga na metrów pięćdziesiąt,
Ukrywa torfów pokłady głębokie.
Torfy – sprzed lat tysięcy resztki drzew i zwierząt,
Mają kształty kotłowe, są niskie, wysokie.
Na nich poduchy turzyc, sitowia koszyki,
A wśród nich storczyki z pełną barw paletą,
Tutaj kwitnie podkolan, wielosił, kruszczyki,
I kukułka plamista z listerą ovatą.
Między wiechami trzęślic rdest prosty jak struna
Przyjmuje pokłony kuklika zwisłego.
Ostrożeń i kostrzewa tworząc połać runa
Malują tło zielenią rajgrasu strojnego.
Gdy słońca promienie, tak na skraju zimy,
Zaczną grzać swym ciepłem ruń rosnącą dziko,
To wśród resztek śniegu z podziwem patrzymy
Na kwitnący fioletem wawrzyn wilczełyko.
Koniec maja lub już czerwiec, zależy od zimy,
Złoty spektakl w dolinie przez miesiąc widzimy.
Lśniące kule w zieleni są jak słońca małe,
Kwitnie pełnik! Król łąki - kwiecie doskonałe!
To polskich łąk róża – bo tak go nazwano
Swym pięknem i barwą zasłużył na to miano.
Błyszczy w całej dolinie złotymi kępami,
Z daleka można go pomylić z żółtymi jaskrami.
Pełnik europejski jest rozpoznawany,
Jako symbol Bobolic pilnie ochraniany.
Co rok kwitnie w dolinie, jego złote lico
Opromienia słonecznie całe Bobolice.
Bogactwo roślinne, które przedstawiłem
Zasłużyło na ochronę, tak więc wspólną siłą
Utworzono rezerwat chroniący dolinę
Dzięki temu przyroda w Dolinie nie zginie.
Czy byłeś w Dolinie? Widziałeś pełnika?
A Chociel słyszałeś? Nadstawiałeś ucha?
Jeśli nie byłeś i nie podziwiałeś,
To usiądź wygodnie i uważnie słuchaj.
Kiedy skończyło się zlodowacenie
Widok pozostał zgoła księżycowy –
Olbrzymie doliny, głazy i kamienie,
A przyszłe rzeki, to potężne rowy.
Niebieskie jeziora, w nich tonie głębokie,
Przy brzegach lobelie, jak dzwoneczki białe,
Wysmukłe lobelie, to twór z praepoki
Na wodzie tworzą kwiatów łąki całe.
Krętą wstążką w dolinie wije się Chocielka,
A w jej nurcie pstrąg pluska, są lipieni cienie,
Rzeczka bystra i wartka, i choć jest niewielka,
Dla przyrody doliny wielkie ma w znaczenie.
Dzięki wodom z Chocieli – wkoło bujna zieleń,
Piękne łąki, pastwiska, zarośla, murawy,
Wszelkich kwiatów i kwiatków tutaj jest tak wiele!
Świat Natury w dolinie jest bardzo ciekawy.
A jej dno sięga na metrów pięćdziesiąt,
Ukrywa torfów pokłady głębokie.
Torfy – sprzed lat tysięcy resztki drzew i zwierząt,
Mają kształty kotłowe, są niskie, wysokie.
Na nich poduchy turzyc, sitowia koszyki,
A wśród nich storczyki z pełną barw paletą,
Tutaj kwitnie podkolan, wielosił, kruszczyki,
I kukułka plamista z listerą ovatą.
Między wiechami trzęślic rdest prosty jak struna
Przyjmuje pokłony kuklika zwisłego.
Ostrożeń i kostrzewa tworząc połać runa
Malują tło zielenią rajgrasu strojnego.
Gdy słońca promienie, tak na skraju zimy,
Zaczną grzać swym ciepłem ruń rosnącą dziko,
To wśród resztek śniegu z podziwem patrzymy
Na kwitnący fioletem wawrzyn wilczełyko.
Koniec maja lub już czerwiec, zależy od zimy,
Złoty spektakl w dolinie przez miesiąc widzimy.
Lśniące kule w zieleni są jak słońca małe,
Kwitnie pełnik! Król łąki - kwiecie doskonałe!
To polskich łąk róża – bo tak go nazwano
Swym pięknem i barwą zasłużył na to miano.
Błyszczy w całej dolinie złotymi kępami,
Z daleka można go pomylić z żółtymi jaskrami.
Pełnik europejski jest rozpoznawany,
Jako symbol Bobolic pilnie ochraniany.
Co rok kwitnie w dolinie, jego złote lico
Opromienia słonecznie całe Bobolice.
Bogactwo roślinne, które przedstawiłem
Zasłużyło na ochronę, tak więc wspólną siłą
Utworzono rezerwat chroniący dolinę
Dzięki temu przyroda w Dolinie nie zginie.
